بررسی ارتباط خودکارآمدی و انتظار پیامد با شیوه زایمان مورد تمایل زنان باردار شهرکرد

مقدمه: با توجه به افزایش شیوع سزارین در دهه های اخیر در میان مادران باردار و تأثیر تمایل مادران به انجام نوع زایمان و اهمیت خودکارآمدی در انتخاب روش زایمان و غلبه بر ترس ناشی از زایمان، تعیین میزان خودکارآمدی در مادران باردار در طی بارداری ضروری می باشد. پژوهش ها نشان می دهد مادرانی که خودکارآمدی پایین تری دارند، انجام زایمان را امری دست نیافتنی می دانند و ترس بالاتری را در دوران بارداری تجربه می کنند. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط خودکارآمدی و انتظار پیامد با شیوه ی زایمان مورد تمایل در مادران باردار طرح ریزی شده است. مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه مشاهده ای توصیفی از نوع مقطعی است که بر روی 130 مادر باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرکرد انجام گردید. نمونه گیری به روش سهمیه ای انجام شد. جهت تعیین خودکارآمدی از پرسشنامه خودکارآمدی و ترس از زایمان استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss20 انجام گردید. به منظوربرسی داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون های آماری تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز رگرسیون چندگانه و آنالیز کواریانس (ancova) ) استفاده گردید. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد، بین نمرات خودکارآمدی زایمان و ترس از زایمان رابطه مکوس مشاهده گردید (p<./001). 5/51% از مادران تمایل به زایمان طبیعی و 5/48% تمایل به سزارین داشتند، همچنین مادرانی که تمایل به انجام زایمان طبیعی داشتند، نسبت به کسانی که زایمان سزارین را انتخاب کرده بودند ترس کمتر (p<0/001) و نمره انتظار زایمان و خودکارآمدی بالاتری داشتند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نقش خودکارآمدی را به عنوان عامل مؤثر در تمایل مادران به زایمان طبیعی و رفتار مقابله با درد زایمان تأیید می کند. لذا طراحی مداخلات آموزشی مناسب مبتنی بر خودکارآمدی لازم و ضروری می باشد.